ΑΝΑΚΑΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

1-4 Θρήνος, κλαυθμός και οδυρμός και στεναγμός και λύπη,
θλίψις απαραμύθητος έπεσεν τοις Ρωμαίοις.
Εχάσασιν το σπίτιν τους, την Πόλιν την αγία,
το θάρρος και το καύχημα και την απαντοχήν τους.

8-11 Καράβιν, πόθεν έρκεσαι και πόθεν κατεβαίνεις;
Έρκομαι ακ’ τ’ ανάθεμα κι εκ το βαρύν το σκότος,
ακ’ την αστραποχάλαζην, ακ’ την ανεμοζάλην·
απέ την Πόλην έρκομαι την αστραποκαμένην.

{[«Ανακάλημα της Κωνσταντινούπολης»], 1-4 και 8-11.
Λίνος Πολίτης, Ποιητική Ανθολογία, Β΄. Μετά την Άλωση (15ος και 16ος αιώνας). «Δωδώνη», χ.χ. 15.}

Δανεισμένο από μία πολύ χρήσιμη ιστοσελίδα

..................................................................................................................................................................

UPDATED, μετά από την πολύ ευγενική παρέμβαση του φιλτάτου ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΥ

Χαίρε Πήγασε!

Ορίστε και σε mp3:

Ανακάλημα της ΚωνσταντινούποληςΑνωνύμου.

Απόσπασμα από χειρόγραφο του ιε' αιώνος.

Διαβάζει η Μοσχούλα Σμαραγδή.

(Από το CD «Ελλήνων Λύρα - 20 αιώνες επώνυμης μουσικής δημιουργίας»Ελληνική Αγωγή, 1998Επιμέλεια παραγωγής, έρευνα και διασκευή τραγουδιών: Πέτρος Ταμπούρης)

ΤΟ ΓΟΥΔΙ ΤΟ ΓΟΥΔΟΧΕΡΙ........

Ο θυμόσφος λαός μας, αυτός που ταλαιπωρείται με όλα αυτά που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια, αλλά που τον διακρίνει μια ΑΠΟΛΥΤΗ αίσθηση του ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ, θέλοντας να περπαίξει και πολλές φορές να ξαναφέρει τους ''δήθεν'', στην σκληρή πραγματικότητα, έχει μια παροιμία πολύ μα πάρα πολύ σοφή...

Όταν θέλει να αναφερθεί, λοιπόν, σε κάποιον που επιμένει σε θέσεις και απόψεις που κατά γενική ομολογία και παραδοχή, είναι λάθος, λέει:

''το γουδί το γουδοχέρι μ'ένα κόπανο στο χέρι''

Τώρα - θα μου πείτε - που το πας ρε φίλε;

Διαβάζω λοιπόν, από τη ομιλία του ΥΕΘΑ, στις 23-4-2007, στο Διεθνές Συνέδρειο του ECONOMIST:

"Στα ελληνοτουρκικά, η Αθήνα κινείται με γνώμονα τη συνεργασία και τη συνεννόηση και προσβλέπει στα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που αποτελούν μέτρο για τη δημιουργία διαύλων επικοινωνίας για ένα καλύτερο αύριο στις σχέσεις Ελλάδας- Τουρκίας"

Ερμηνεία ζητώ και δεν τη βρίσκω ....

.....με γνώμονα τη συνεργασία, τη συνενόηση προσβλέπουμε στα ΜΟΕ !!!!!

.....που είναι μέτρο για διαύλους επικοινωνίας για ένα καλύτερο αύριο στις σχέσεις μας με τη Τουρκία !!!!

(βέβαια - για να πιάσει και λίγο το σφυγμό κάποιων που προσπαθούν να διαβάζουν και τι γίνεται πίσω από τη κουρτίνα - λέει παρακάτω και '' για τις παραβάσεις και παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και για μονομερείς διεκδικήσεις και αυθαίρετες ερμηνείες που δεν συνάδουν με τους διεθνείς κανόνες'').

Αμ το άλλο!, των Σλαυομακεδόνων;

που τα βάλανε με το ελληνικό λόμπυ στις ΗΠΑ;

(γιατί βεβαια εμάς μας έχουν ΔΕΔΟΜΕΝΟΥΣ)

Είπε, στις 4-5-2007, ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Αντόνιο Μιλόσοσκι, για το ψήφισμα που κατατέθηκε από τους Ελληνοαμερικάνους, στην αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων, το οποίο καλεί την ΠΓΔΜ να αποφεύγει συμπεριφορές που δυσχεραίνουν την εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης στο θέμα της ονομασίας:

«Θα ήταν πολύ πιο έξυπνο για το ελληνικό λόμπι στην Αμερική, την όλη ενέργεια και τις δυνάμεις που σπαταλά προς μία μη ορθολογική διμερή εκκρεμότητα για την ονομασία της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, να την στρέψει στην κατεύθυνση βελτίωσης της κατάστασης στη μητρική του χώρα, την Ελλάδα και της ανοιχτής υποστήριξης της σταθερότητας των Βαλκανίων, στο πλαίσιο της αναμενόμενης ενσωμάτωσής τους στο ΝΑΤΟ»

...και να τη στρέψει στη κατεύθυνση βελτίωσης της κατάστασης στη μητρική του χώρα!!!!!!!


και σκέφτομαι τώρα εγώ ο μαλάκας:

Εκεί !

Μουλαρώσαμε!!

το γουδί το γουδοχέρι, μ' ενα κόπανο στο χέρι.

Με το ζόρι παντρειά...

Με δόντια και με χέρια να τους υποστηρίξουμε και να τους δώσουμε τις πολυπόθητες γι΄αυτούς, ''ηρεμία'' και ''ανοχή''.

Για να μη μας πουν ότι δεν είμαστε ....καλά παιδιά.

Αλλά η ιστορία και η διεθνής πρακτική λέει, ότι οι θρασείς και οι μικροί, καταλαβαίνουν ΜΟΝΟ τη γλώσσα της ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ στις απόψεις, τη γλώσσα της ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ στις πράξεις.

Η σοφιστεία της ''ευρωπαϊκής'' Τουρκίας, είναι καλή για τις εθνικές διπλωματικές μας επιδειώξεις, μόνο όταν υπάρχουν τέτοιες......

Όταν, αντί να υποστηρίζουμε τις εθνικές μας επιδειώξεις, ενεργούμε ως ενδιάμεσα, για τα συμφέροντα άλλων, τότε κάνουμε αυτό που λέει ο λαός: το γουδί το γουδοχέρι, μ' ενα κόπανο στο χέρι.

ΥΓ

Μια άλλη σελίδα του ίδιου θέματος (αλλά με αφορμή την μεγααααάλη ησυχία για το βιβλίο ιστορίας της Στ Δημοτικού), δίνει και ο φίλτατος GREG, στο πετυχημένο του (και πάλι) σημείωμα, Ο εκσυγχρονιστικός "ρόγχος"

"Μόνο με την κατάργηση του έθνους/κράτους θα μπορέσει να επιχειρηθεί η διάλυση των Βαλκανίων και της μέσης ανατολής, η επαναχάραξη των συνόρων και η αναδιανομή των εδαφών προς όφελος των ενεργειακών εκμεταλλεύσεων των εταιρειών και του θείου Σαμ, η εξαφάνιση κάθε κουλτούρας με ψήγματα αντίθεσης στην άκριτη κατανάλωση, κάθε κουλτούρας με θεμέλια διαφορετικά από αυτά του ελεύθερου εμπορίου και της διακίνησης προϊόντων. Μόνο με την κατασυκοφάντηση κάθε πίστης, κάθε παράδοσης, κάθε μύθου που δημιουργεί σημείο αναφοράς για τον λαό, σημείο έμφασης ιδεών, σημείο κοινωνικής "ανακούφισης", πιστεύουν (όχι άδικα) ότι μπορούν να χυλοποιήσουν τα πάντα! Γιατί ο "χυλός" είναι προφανώς δημοκρατικός! Εκφράζει σε όλη του τη μάζα μια ισοπεδωτική ομοιογένεια. Φυσικά κάποιοι τον τρώνε ευκολότερα απ' ότι θα τα κατάφερναν με μια πιο δομημένη τροφή... Δεν χρειάζεται καν δόντια! "Χλάπ" και κάτω...''

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΘΑΛΙΔΟΜΙΛΗΣ

Πρώτα -πρώτα έρχεται η ''κατασκευή'' των ''ταγών''.

Ανθρώπων -κλειδιά που σε κάποια χρόνια, πρέπει να είναι έτοιμοι να παίξουν σημαντικό ρόλο στα τοπικά τεκμαινόμενα

Μετά έρχονται τα κονδύλια.

Λεφτά, πολλά λεφτά και σε πολλούς, με σκοπό να αλλοιωθούν συνειδήσεις, να πληρωθούν κονδυλοφόροι, να ξαναγραφούν όλα όσα μέχρι σήμερα ξέραμε, για να προετοιμάσουμε τις νέες γενιές του πόπολου, να δεχθεί

τους ''συνωστισμούς'',

την εκφυλισμένη ''αδελφική αγάπη των γειτονικών λαών'', ''που δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν'', αλλά αντίθετα έχουν, ''πολλά που τους ενώνουν'',

την ''εκδίωξη των Ιταλών'' και πάει λέγοντας.

Στη συνέχεια έχουμε τις ''ζυμώσεις'', την αγκιτάτσια των μπολσεβίκων, που έγινε soft power των νεοπαγκοσμιοποιημένων κυμβάλων.

Παραδείγματα;

πολλά ων ουκ έστιν αριθμός...

Τουρκική μειονότητα στα Δωδεκάνησα.

Τουρκική μειονότητα στη Δυτική Θράκη. (και εδώ)

Αναγνώριση και εισαγωγή, στα Ευρωπαϊκά φόρουμ, των αμφιβόλου προελεύσεως και ελληνικότητας ''μειονοτικών κομμάτων'' της Lerin (με συγχωρείτε, Φλώρινας ήθελα να πω).

Να αναβιώσουμε όσα από το 1949 και δώθε προσπαθεί ο ταλαίπωρος Έλληνας να ξεχάσει ή με τα οποία προσπαθεί να συμβιβασθεί.

Να μάθουμε στα παιδιά μας ότι τη Φλώρινα δεν την λένε Φλώρινα αλλά Lerin, ότι το Κιλκίς δεν το λένε Κιλκίς αλλά Kukush, την Έδεσα, Voden (στην γλώσσα της ''Μακεδονίας''), ότι υπάρχει βρε αδελφέ και ''μακεδονική'' μειονότητα στη κεντροδυτική Μακεδονία της Ελλάδας, (την κατά το ΚΚΕ και σήμερα κατά το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ, Μακεδονία του Αιγαίου) που αποτελεί το ένα από τα τρία κομμάτια της ''πραγματικής Μακεδονίας'', μαζί με τη ''Μακεδονία του Βαρδάρη'' (Σκόπια) και τη ''Μακεδονία του Πιρίν'' (Βουλγαρικό κομμάτι).

Να ξαναφέρουμε στην επιφάνεια και να το μοιράζουμε πόρτα-πόρτα, το ''μακεδονίτικο'' αλφαβητάριο, τώρα που οι ''συνθήκες'' του αγώνα είναι κατάλληλες.

Να διατηρήσουμε το θέμα των Τσάμηδων, για το μέλλον.

Να δώσουμε, βήμα στον Πασά από τα πιο καλά και ακριβοθώρητα, στην περιοχή, απ' τη Θεσσαλονίκη, για να το παίξει ''πατερούλης'' όχι μόνο στον ''κουμπάρο'' μας, αλλά και σε όλους τους Α/ΓΕΕΘΑ των Βαλκανίων.
(εγώ είμαι ρε ο τσαμπουκάς, κοιτάξτε με, δοξάστε με, ο εγγυητής του κοσμικού κράτους ! Έτσι Τάκη...;)

Να μην αντιδράσουμε, όταν έμπρακτα, υπάρχουν γκρίζες ζώνες, αμφισβητείται η κυριαρχία μας στο Αιγαίο, αλλά και υλοποιείται στην πράξη η συνδιαχείρησή του.

Και τέλος (θα, ίσως, κάποτε, μάλλον θα...) έχουμε το αποτέλεσμα (όχι σήμερα αλλά μετά από 5-10 ίσως και περισσότερα χρόνια) την Ελλάδα της Θαλιδομίλης.