ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ 2005

Φεύγει λοιπόν και το 2005, ένας ακόμη χρόνος και αφήνει …… κληροδοτήματα για το επερχόμενο και νέο 2006.
Ας τα πάρουμε λοιπόν ένα – ένα για νάχουμε κάτι να θυμόμαστε και να γράφουμε το 2006.
Πάμε λοιπόν.

ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΡΚΙΑ.

Περιμένουμε να γίνει πράξη, η υπόσχεση που έδωσε, εδώ στην Αθήνα, ο Πρωθυπουργός της γείτονος, για την επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης.

Περιμένουμε να δούμε το μέλλον των τουρκικών διεκδικήσεων για το Αιγαίο, για τις οποίες συνεχίσθηκαν, όλο το 2005, οι διερευνητικές επαφές μεταξύ της Ελλάδος και της Τουρκίας και βέβαια χωρίς αποτελέσματα.

Περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει η Τουρκία, όταν η Εθνοσυνέλευσή της επικυρώσει το πρωτόκολλο για την τελωνειακή ένωσή της με τα 10 νέα κράτη της ΕΕ, μεταξύ των οποίων και η Κύπρος. Θα επιτρέπει την προσέγγιση πλοίων και αεροπλάνων της Κυπριακής δημοκρατίας, στα τουρκικά λιμάνια, ή όχι, όπως όλο το 2005, δήλωνε δεξιά και αριστερά;

( εγώ προσωπικά περιμένω να δώ και την δική μας στάση μια που στο ελληνικό διπλωματικό επίπεδο - όπως κατά κόρο γράφθηκε στον έντυπο τύπο – κυριαρχεί η ιδέα ότι ‘’τώρα που η Τουρκία έχει τεθεί σε τροχιά ένταξης, θα υποχρεωθεί να προσαρμόσει σταδιακά τη στάση της…., με επικοδομητικό και όχι επεκτατικό τρόπο’’ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ 30-12-2005 ).

ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ FYROM.

Περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει με το όνομα.
Αγκάθι πραγματικό.
Η πρώτη πρόταση Νίμιτς, τη άνοιξη του 2005, απορρίφθηκε από τα Σκόπια.

Η δεύτερη, το φθινόπωρο του 2005, απορρίφθηκε από την Αθήνα.
Οι ΗΠΑ, και άλλοι δεν ξερω πόσοι, την έχουν αναγνωρίσει με την ονομασία ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
Εμείς, είπαμε το ναι για να μπει στο καθεστώς υποψήφιας χώρας για ένταξη στην ΕΕ.
Μας πουλάνε ….. και μεις αγοράζουμε και μάλιστα με έκπτωση.

ΘΕΜΑ ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟΥ.

Ο Πρόεδρος της ‘’Χώρας των Μαύρων πουλιών’’, Ιμπραήμ Ρουγκόβα, φαίνεται να είναι πολύ αρρωστος.
Εδώ και ένα μήνα έχουν αρχίσει συνομιλίες υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, για το μελλοντικό καθεστώς της χώρας.
Κρίσιμο το 2006 για τη περιοχή, όπως κρίσιμη και η πορεία της υγείας του Προέδρου της που έχει καλές σχέσεις με την ΕΕ και ΗΠΑ.
Αυτά τα θέματα, μεταξύ των πολλών άλλων, έχω την αίσθηση ότι το 2005 αφήνει ως ‘’κληροδοτήματα’’ στο 2006.

Τα άλλα τα εσωτερικά μας, ….. έχουμε τους …..αρμοδίους να τα ….λύσουν (;)

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟ ΤΟ 2006

ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ ΛΟΓΟΥ

Ζούμε σε μια εποχή του κατακλυσμού του λόγου. Του ΚΕΝΟΥ ΛΟΓΟΥ και της ΕΙΚΟΝΑΣ, του άρριζου, του άσκεπτου, του περιττού, του εφήμερου, του θνησιγενούς.

Κατακλύσθικε ο χώρος μας από το έντυπο και ηλεκτρονικό χαρτί και ο ουρανός μας από τα μανιασμένα κύματα των πολύμορφων και αντικρουόμενων, πολλές φορές, ερτζιανών μηνυμάτων.

ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΛΟΓΟΚΟΠΙΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΚΛΟΠΙΑ.

Λησμονήθηκε παντελώς ότι:

Ο λόγος είναι το ακριβό άνθος της σιωπής.

Ο λόγος ανήκει στον χρόνο και η σιωπή στην αιωνιότητα.

(Έγραφα στις 14-12-05 στη Σαλονίκη, σε στιγμές αυτοκριτικής και προβληματισμού, ακούγοντας και βλέποντας την ακατάσχετη ΄΄διάρροια΄΄ ………. κάποιων).

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΛΙΛΗΣ

ΒΙΒΛΙΟ-ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ

Έχω αρχίσει να διαβάζω το βιβίο της κας Ελευθερίας Μαντά,

‘’Οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Ηπείρου (1923-2000)’’.

Όσο προχοράω, τόσο το ευχαριστιέμαι, σα μικρό παιδί.

Γράφει στο πρόλογο:

‘’ Το ζητούμενο είναι ο αναγνώστης απλώς να ολοκληρώσει την εικόνα που σχημάτισε γύρω από ένα θέμα που, ενώ θεωρητικά είχε λήξει με το τέλος του πολέμου, στη πράξη επανήρθε στο προσκήν, βγαίνοντας από το λήθαργο μισού και πλέον αιώνα, λόγω βέβαια και τω ευρύτερων ανακατατάξεων και ανατροπών που εν τω μεταξύ έλαβαν χώρα στη Βαλκανική Χερσόνησο’’.

Αυτό το ζητούμενο είναι και η καρδιά του βιβλίου και όπως καταλήγει ο Κος Στάθης Καλύβας, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο YALE των ΗΠΑ:

‘’ Το βιβλίο είναι ένα αντίδοτο στη μυωπία και στα αδιέξοδο της στρατευμένης ιστοριογραφίας (των αντιμαχόμενων παρατάξεων της δεκαετίας του ΄40 – τόσο της δεξιάς όσο και της αριστερής εκδοχής της ) και θυμίζει τη σημασία της σοβαρής ιστορικής έρευνας. Η συγγραφέας κατάφερε να προσεγγίσει ένα σύνθετο και ευαίσθητο θέμα με προσοχή, συστηματικότητα και με χαμηλούς τόνους. Το βιβλίο – συνεχίζει ο Κος καθηγητής – αξίζει να διαβασθεί από όσους ενδιαφερόνται να αποκτήσουν μια ολοκληρωμένη αντίληψη της πρόσφατης ελληνικής ιστοράς’’.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Κα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΝΤΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

‘’ Η ιστορία είναι πράγματι μάρτυρας των αιώνων, φως της αλήθειας, ζωή μνήμης, δάσκαλος της ζωής, αγγελιαφόρος του παρελθόντος’’
Κικέρονας.

ΜΗΝΑΣ ΔΕΚΕΒΡΙΟΣ

19-12-1797

ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟΥ
Οι Αυστριακές αρχές, μετά από προδοσία, συλαμβάνουν το Ρήγα Φεραίο στην Τεργέστη και τον φυλακίζουν, μαζί με τους συνεργάτες του, με την κατηγορά της επαναστατικής δράσεως.

12-12-1803

ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΣΤΟ ΚΟΥΓΚΙ
Ο ιερομόναχος Σαμουήλ, μαζί με 5 Σουλιώτες, για να μην σηλληφθούν από τους Τούρκους, βάζει φωτιά στην πυριτιδαποθήκη. Ανατινάζονται μαζί με πολλούς Τούρκους στρατιώτες

18-12-1803

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ.
Στον κίνδυνο να συλληφθούν από τους Τούρκαλβανούς, 22 Σουλιώτισες, μαζί με τα παιδιά τους, καταφεύγουν στον Βράχο του Ζαλόγγου. Ρίχνουν πρώτα τα παιδιά τυς στο βάραθρο και μετά χορεύοντας πέφτουν μία - μία σε αυτόν για να αποφύγουν την ατίμωση.

1-12-1913
Στο φρούριο Φιρκά των Χανίων, υψώνεται η ελληνική σημαία. Παρόντες ο τότε Βασιλιάς Κωνσταντίνος και ο Εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος και πλήθος κόσμου.Η ένωση της Κρήτης με την μητέρα Ελλάδα, τυπικά είχε γίνει με τη Συνθήκη του Λονδίνου στις 17-Μαίου 1913 και του Βουκουρεστίου στις 28-Ιουλίου 1913, αλλά επισφραγίζεται επίσημα στις 1-12-1913, με την ιστορική παρουσία των δύο ανδρών που σφάγισαν, ανεξίτηλα (θετικά και αρνητικά) την μετέπειτα ιστορία της Ελλάδος.

3-12-1913

ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΣ
Στο ακρωτήριο του Ελλησπόντου, ο Ελληνικός στόος με ναυαρχίδα το θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ, καταναυμαχεί τον τουρκιό και εξασφαλίζει την κυριαρχία του στο Αιγαίο. Πρωταγωνιστής ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης.

17-12-1913 (4-12-1913 με το παλιό ημερολόγιο).

Παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου, στην Αλβανία.
Η διεθνής επιτροπή που συγκροτήθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις, για τον διακανονισμό των συνόρων Αλβανίας – Ελλάδος, υποβάλλει τις αποφάσεις της με το γνωστό ΄΄Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας’’. Με βάση το οποίο η Βόρειος Ήπειρος, παραχωρείται στην Αλβανία. Μετά την έντονη αντίδραση της ελληνικής κυβερνήσεως, οι Μ.Δυνάμεις γνωστοποίησαν στην Ελλάδα, ότι το θέμα της οριστικής παραχώρησης των νήσων του Αιγαίου σε αυτήν, εξαρτάται από την πλήρη συμμόρφωσή της, στους όρους του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας.

19-12-1915 (6-12-1915 με το παλιό ημερολόγιο).
Γίνονται εκλογές με αποχή του Βενιζέλου, του οποίου η κυβέρνηση είχε καταργηθε΄αντισυνταγματικά στις 18 Οκτωβρίου (5-10-1915 με το παλιό ημερολόγιο). Το αποτέλεσμα χαρακτηρίζεται ωόθο από τον Βενιζέλο και συγκροτείται στη Θεσσαλονίκη η επιτροπή της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΗΣ, από πολιτικούς φίλους του, μερικοί των οποίων ήταν στελέχη της επανάστασης του 1909 (επανάσταση στο Γουδί).

3-12-1940
Η μεραρχία Ιππικού του Ελληνιού στρατού, μετά από σκληρό αγώνα με τους Ιταλούς, καταλαμβάνει την Πρεμετή της Βορείου Ηπείρου.

6-12-1940
Το Α’ΣΣ του Ελληνικού Στρατού, καταλαμβάνει τους Άγ. Σαράντα της Β. Ηπείρου.

8-12-1940
Η 4η (IV) Μεραρχία Πεζικού, καταλαμβάνει το Αργυρόκαστρο της Β.Ηπείρου.

13-12-1943

Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ
Τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, εκτελούν 848 καλαβρυτινούς και 200 κατοίκους από τα γύρω χωριά. Κατακαίουν τα Καλάβρυτα και πολλά από τα γύρω χωριά. Την επόμενη μέρα, κατακαίουν την Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου.

18-12-1943
Στο χωριό Δράκεια του Πηλίου, τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής, εκτελούν 118 κατοίκους του χωριού.

ΚΟΣΟΒΟ ΜΕΤΟΧΙΓΙΑ

( ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΥΡΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ )

ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟ

Έχω την αίσθηση ότι στην χώρα μας, τα νεότερα χρόνια, ανακαλύπτουμε την ιστορία μας αλλά και των γειτονικών μας κρατών, ξαφνικά (!), μένοντας με στόματα ανοικτά, μετέωρα, κραυγάζοντας, ακροδεξιά και ακροαριστερά λόγια (που τα λένε συνθήματα), η ακόμη χειρότερα, αναλύοντας, έξυπνα και επιτηδευμένα, την ΄΄νέα΄΄ μας ανακάλυψη με νοήματα επηρεασμένα από την δεξιά, αριστερά, η προοδευτική μας θεώρηση των πραγμάτων αλλά και του θέματος που προκύπτει.
Κάπως έτσι έγινε το 1991 με το θέμα των Σκοπίων και της Μακεδονίας.

Έχω επίσης την αίσθηση ότι στο προσκήνιο, αυτόν τον χρόνο, το 2006, θα ΄΄βομβαρδισθούμε΄΄ με ένα άλλο θέμα, που στην ουσία δεν είναι στο φράκτη της αυλής μας, αλλά είναι στο απέναντι πεζοδρόμιο. Τόσο κοντά.

Το θέμα πιο;

Η Χώρα των μαύρων πουλιών, το Κοσσυφοπέδιο.

ΟΛΙΓΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ.

Το υψίπεδο του Κοσσυφοπεδίου, βρίσκεται στο κέντρο της Δυτικής Βαλκανικής χερσονήσου, συνορεύει με την Αλβανία προς τα ανατολικά, το Μαυροβούνιο και την Σερβία προς βορρά, την Σερβία προς ανατολικά και με την ΠΓΔΜ προς το νότο. Είναι ένα υψίπεδο, με χαμηλούς λόφους και πλούσια βλάστηση, περικλύεται δε από μεγάλες οροσειρές γύρω γύρω, στις οποίες μπορούν να μείνουν και να δράσουν αντάρτικα τμήματα. Χωρίζεται σε ανατολικό και δυτικό Κοσσυφοπέδιο από μία μεγάλη λοφοσειρά. Το ανατολικό τμήμα, διατρέχεται από τον ποταμό Σίντιτσα, και το δυτικό από τον ποταμό Λευκό Δρίνο (Mpeli Drim). Τα 2/3 των κατοίκων του είναι Αλβανοί, μουσουλμάνοι οι περισσότεροι. Δεν είναι ανεπτυγμένο βιομηχανικά, με τους κατοίκους να ασχολούνται κυρίως με την γεωργία και μέρος αυτών και στα υπάρχοντα από την εποχή του Τίτο ορυχεία χαλκού, κοβαλτίου, ψευδαργύρου, αργύρου και μολύβδου.
Υπήρξε, κατά την πρόσφατη ιστορία, μέρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Σερβίας, της Γιουγκοσλαυίας, με το μεγαλύτερο τμήμα του να απολαμβάνει το διοικητικό καθεστώς της αυτονομίας, με την ονομασία Κόσοβο-Μετόχια.
Κυριότερες πόλεις του, η Πρίστινα, η Μιτροβίτσα, η Πρίσρεν και το Ουρόσεβατς.
Από στρατιωτικής άποψης, το υψίπεδο του Κοσσυφοπεδίου, είναι σημαντικό, γιατί βρίσκεται στο σταυροδρόμι των δρόμων από Σόφια για Αδριατική (Δυρράχειο) και από Βελιγράδι μέσω Σκοπίων για Αιγαίο (Θεσσαλονίκη).
(Στρατιωτική Γεωγραφία εκδόσεις ΔΙΣ).

ΟΛΙΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.

Τα φύλλα των Σέρβων, κατέβηκαν στην Βαλκανική χερσόνησο γύρω στα 630 μ.χ (επί αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Ηρακλείου) και μέχρι τον 12ο αιώνα, ήταν υπήκοοι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Κατά καιρούς, σημειώνονταν εξεγέρσεις, με πρώτη και αξιοσημείωτη, την εξέγερση του 1124, επί Αυτοκράτορα Ιωάννου Β΄ του Κομνηνού, που τους νίκησε και τους υπέταξε και για να τους εξασθενίσει, μετέφερε μεγάλο αριθμό Σέρβων, στην Νικομήδεια της Μ. Ασίας, σε περιοχή που μέχρι το 1894 ήταν γνωστή ως ΄΄Σερβοχώρια΄΄. Τους υπόλοιπους τους περιόρισε στη γεωγραφική περιοχή της ΡΑΣΚΑΣ, που περιλαμβανόταν οι πόλεις Πρίσρεν, Πριστίνα και Ιπέκ, στο σημερινό περίπου Κοσσυφοπέδιο.

Στα 1168, ο Αυτοκράτορας Μανουήλ Κομνηνός, ονομάζει αρχιζουπάνο (αρχηγό) των Σέρβων τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΝΕΜΑΝΙΑ, που εκμεταλλευόμενος τις αποστάσεις από την Βασιλεύουσα, ανακηρύσει τον εαυτό του ανεξάρτητο Βασιλιά, αρχίζει να επεκτείνει σιγά-σιγά την περιοχή της Ράσκας, προς Εργεζοβίνη, Βοσνία και Δαλματία και μεταφέρει την πρωτεύουσα του, από το Κρούσεβατς, στην Πρίστινα.

Το 1256, βρίσκει στην αρχηγία των Σέρβων, τον Βασιλέα ΣΤΕΦΑΝΟ ΟΥΡΟΣ και τα όρια του κράτους των, βόρεια από τα Σκόπια.
Στις 28 Ιουλίου του 1330, οι Σέρβοι με Βασιλιά τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΔΟΥΣΑΝ, νικούν τους Βουλγάρους και επεκτείνονται προς όλες τις κατευθύνσεις. Επί ΔΟΥΣΑΝ, η μεσαιωνική Σερβία πετυχαίνει την μεγαλύτερη επέκτασή της. Καταλαμβάνει την Ηπείρο, Αλβανία, Μακεδονία, Θεσσαλία και στις 16 Απριλίου 1346, στέφεται στα Σκόπια, Τσάρος των Σέρβων και Ρωμαίων. Στα 1348, αφού καταλαμβάνει τα Ιωάννινα και την Άρτα, αρχίζει και υπογράφει, στα ελληνικά, ως Τσάρος Ραξίας (Σερβίας) και Ρωμανίας, δεσπότης Λάρτης (Άρτης) και κόμης Βλαχίας (Θεσσαλίας). Πεθαίνει στα 1355 και το θρόνο καταλαμβάνει ο γιός του ΟΥΡΟΣ που βασιλεύει μέχρι τα 1371, αλλά δεν κατορθώνει να κρατήσει ενωμένες όλες αυτές τις περιοχές και τους λαούς τους. Διεκδικούν τον θρόνο, ο αδελφός του Στεφάνου Δουσάν, ο Συμεών, που ήταν ηγεμώνας της, σημερινής, Αλβανίας, αλλά και πολλοί άλλοι Βοεβόδες. Ουσιαστικά η αυτοκρατορία του Δουσάν, διασπάσθηκε λίγο μετά τον θάνατό του.
(Κ.Παπαρηγοπούλου, Ιστορία του ελληνικού έθνους, ΄Αμαντος, Οι βόρειοι γείτονες).

Στα 1361, εμφανίζονται οι Τούρκοι, στο προσκήνιο. Μεθοδικοί πολεμιστές οι Τούρκοι Οσμανλήδες, βλέποντας ότι τα βορείως της Βασιλεύουσας κράτη των Βουλγάρων και των Σέρβων, προσπαθούσαν να συνασπισθούν για να τους αντιμετωπίσουν, και θέλοντας να κυριαρχήσουν στην κεντρική βαλκανική, κατέκλυσαν πρώτα την Θράκη και την Μακεδονία, πριν προσβάλλουν την Κωνσταντινούπολη. Την άφησαν τελευταία να πέσει σαν όριμο φρούτο!

Στις 15 Ιουνίου 1389, γίνεται η πρώτη μεγάλη μάχη του Κοσσυφοπεδίου.

Είναι η πρώτη φορά που, οι συνασπισμένες δυνάμεις των Χριστιανών, Σέρβων, Βόσνιων, Ερζεγοβίνων και ολίγων Βουλγάρων, Πολωνών και Ούγγρων, θα αντιμετώπιζαν, τα στρατεύματα των Τούρκων Οσμανλήδων με αρχηγό τον Σουλτάνο Μουράτ τον Α΄, ο οποίος, εφάρμοσε τη μέθοδο του σαλαμιού και επιτέθηκε διαδοχικά στις συνασπισμένες δυνάμεις, πρώτα τη Βουλγαρία ( το 1388) και μετά τη Σερβία.
Είναι ιστορικά διαπιστωμένο ότι οι Σέρβοι, υπό τον Λάζαρο Χρεμπελιάνοβιτς, ως Κυβερνήτη τους, στη μάχη της 15-Ιουνίου 1389, επέδειξαν πολύ μεγάλη άνδρεία, αλλά νικήθηκαν κατά κράτος. Μάλιστα, ο Σουλτάνος Μουράτ ο Α΄, δολοφονήθηκε από τον γαμπρό του Λάζαρου Χρεμπελιάνοβιτς, τον Σέρβο Μιλός, αλλά πρόλαβε να δώσει διαταγή να σκοτώσουν τον Λάζαρο Χρεμπελιάνοβιτς, που είχε συληφθεί.

Στα 1459, ο Σουλτάνος Μωάμεθ ο Β΄ ο Πορθητής, κατέλαβε όλη την Σερβία, την διαίρεσε σε πασαλίκια και μετέφερε 200.000 Σέρβους, τους οποίους εγκατέστησε στην Μικρά Ασία.

Έτσι, το ΚΟΣΟΒΟ αποτέλεσε το σημείο τριβής μεταξύ των ορθόδοξων Σέρβων και των μουσουλμάνων Αλβανών, με τη πρόσκαιρη κατάληψη εδαφών από τους Σέρβους, κατά τον 14ο μ.χ αιώνα, στην περίοδο του Ντουσάν - που τους έδωσαν έδαφος για μνήμες μεγάλης αυτοκρατορίας - ενώ από τη πλευρά των Τούρκων, με τους μουσουλμάνους Αλβανούς, και την μνήμη της μάχης του Κοσόβου, το 1389. Μιας μάχης που σηματοδότησε την κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στα Βαλκάνια και την κεντρική Ευρώπη.

Αυτό κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι και το πρόβλημα σήμερα.

Η πραγματικότητα από κείνη την εποχή μέχρι και σήμερα είναι ότι το Κόσοβο στην πλειοψηφία του κατοικείται από Αλβανούς και διοικείται από Σέρβους.

Μετά μπήκαν στο παιχνίδι και ο Ιταλοί που κατέλαβαν στα 1940, το Κόσοβο και έδωσαν στους Αλβανούς, το δικαίωμα στην εθνικότητα και τη γλώσσα. Αρχικά δεν συμμετείχαν στην αντίσταση των Σέρβων, κατά του Άξονα και ο Τίτο αναγκάζεται να κάνει συμφωνία με τον Εμβέρ Χότζα για να βγούν, οι Αλβανοί του Κοσόβου, στη αντίταση, με υπόσχεση μετά το πόλεμο να διευθετηθεί οριστικά με δημοψήφισμα το καθεστώς του. Μετά τον πόλεμο τους δόθηκε ένα είδος αυτονομίας, χωρίς όμως να γίνει Δημοκρατία, αλλά επαρχία της Γιουγκοσλαυίας. Δηλαδή δεν έγινε τίποτε.
Στη συνέχεια, προέκυψε ο Μιλόσεβιτς, που τους τα πήρε όλα, θέλοντας να τους διώξει στην Αλβανία και στα Σκόπια και να εγκαταστήσει στην περιοχή του Κοσόβου, τους Σέρβους που εκδιώχθηκαν από την Κροατία.
Στη συνέχεια ήλθε το ΝΑΤΟ που με τον πόλεμο του 1991 -1999, σταμάτησε τα ΄΄μεγαλεπήβολα΄΄ σχέδια του Μιλόσεβιτς.

Σήμερα, μετά τον πόλεμο του 1991, αποτελεί ΄΄Προτεκτοράτο΄΄ του ΝΑΤΟ, μέχρι να δούμε τί και πώς θα γίνει….!

Φτάσαμε λοιπόν στο σήμερα, με τα μάτια ανοικτά από απορία και με σκέψεις υπέρ ή κατά των μεγάλων, που κάνουν ότι θέλουν και εμείς απλοί θεατές !!!

Δεν νομίζω ότι έχουμε δίκιο.

Όλοι το ξέρανε ότι όταν οι συγκρούσεις έχουν φονταμελιστικό υπόβαθρο, όταν δηλαδή βασίζονται σε θρησκευτικά μίση και πάθη, είναι και βίαιες αλλά και μακροχρόνιες.

Σήμερα ακούγονται λύσεις όπως ΄΄ανεξαρτησία΄΄, ΄΄διατήρηση του κρατικού και συνοριακού status quo’’, ‘’αυτοδιάθεση’’, ‘τελικό καθεστώς’’ και ένα σωρό άλλα.

Εκείνο όμως που πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας, (άποψή μου), είναι ότι η αλλαγή συνόρων σε οποιοδήποτε χώρο μέσα στην Βαλκανική, θα αποτελέσει βόμβα στη λεπτή σημερινή σταθερότητα της περιοχής.

ΕΓΝΑΤΙΑΣ ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΑ ΕΞΗ……..

1η ΠΑΝΕΘΝΙΚΗ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ

Βρέθηκα στη πρωτεύουσα της Βόρειας Ελλάδος, για μία υποχρέωση ψυχής και συνείδησης. Άσχετης με την Ιστορία και τα τεκμαινόμενα στα εσω-εξωτερικά και διπλοματικο-ιστορικά μας.
Μία υποχρέωση – στάση ζωής και γιατί όχι, τόσων χρονών αγάπης και συμπαράστασης σε μένα.
Ήταν θέμα αρχής.
Έπρεπε να είμαι εκεί.

Όσο καιρό παρέμεινα στη Σαλονίκη λοιπόν, είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω, στις 9-12-2005, τη συγκέντρωση των παμμακεδονικών ενώσεων, που έγινε στο συνεδριακό κέντρο ‘’Ι. ΒΕΛΛΙΔΗΣ’’.

ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ !!

ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ γιατί (χωρίς να μπορώ να αναλύσω την αιτία), ο κόσμος ήταν ΛΙΓΟΣ.

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ γιατί – τουλάχιστον για την συγκεκριμμένη συνδιάσκεψη – με τις παρουσίες ή απουσίες τους, χαρακτήρισαν και πολιτικοποίησαν μια συγκέντρωση (συνδιάσκεψη), που θα έπρεπε να είναι ‘’ομονοποιημένη’’ και όχι να χρησιμοποιηθεί ως εφαλτήριο για τις φιλοδοξίες ή τις φοβίες και των παρόντων και των απόντων!!!!

Η 1η ΠΑΝΕΘΝΙΚΗ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ, που έγινε στη Σαλονίκη, για μένα τουλάχιστον, είχε αποτυχία πλήρη.

Νομίζω ότι θα είχε επιτυχία ΑΝ είχαν παρευρεθεί (δεν γνωρίζω αν είχαν προσκληθεί) οι παρακάτω:

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Για να ξανα-υπογραμμίσει το

‘’κάλεσμα της κυβέρνησης να ασκήσει βέτο και εν ανάγκη να προσφύγει σε δημοψήφισμα’’

όπως έκανε ΜΙΑ ημέρα πριν, στην έκτακτη συνεδράση του δημοτικού συμβουλίου, ε αποκλειστικό θέμα την επικείμενη συζήτηση στα αρμόδια όργανα για την ένταξη της ΠΓΔΜ, στην ΕΕ.

Ο ΝΟΜΑΡΧΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Για να καταθέσει και αυτός τη θέση του και όχι να ανακοινώνει στις 9-12-2005 ότι θα διοργανώσει εκδήλωση τιμής και μνήμης για τα 60 χρόνια από τη λήξη του Β΄ΠΠ, στην οποία θα τιμήσει αγωνιστές της εθνικής αντίστασης.

Ο Δρ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΩΦΟΣ (ειδικός σύμβουλος του ΕΛΙΑΜΕΠ)

Για να ξαναδηλώσει (όπως έκανε, στις 8-12-2005, στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών – ΕΙΕ – στην ημερίδα με θέμα ‘’Οι σχέσεις μας με την ΠΓΔΜ: Πρόσφατες εξελίξεις και προοπτικές για το μέλλον’’), ότι

‘’ Η κυβέρνηση να ζητήσει αναβολή από τη Κομισιόν, αν η υπόθεση των Σκοπίων έρθει προς συζήτηση στο προσεχές Συμβούλιο για την ένταξή τους στη ΕΕ, ώστε το διάστημα αυτό να καταστεί δυνατήη ταχεία εξεύρεση λύσης, κοινά αποδεκτής’’.

Ο Κος ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ (καθηγητής της Παντείου)

Για να ξαναδηλώσει (όπως έκανε στην παραπάνω ημερίδα του ΕΙΕ), ότι

‘’ Ζούμε και σκεπτόμαστε με τρόπο μεταπρατικό, βασισμένο σε ξένα πρότυπα. Δεν υπάρχουν ερείσματα να αναπτυχθεί νέο φρόνημα. Οι λέξεις ΄΄έθνος΄΄ και ΄΄Πατρίδα΄΄, προκαλούν σκεπτικισμό…… Οι Σκοπιανοί ξέρουν τις αδυναμίες μας, αξιολογούν τον ενδοτικό μας λόγο και την ασαφή μας πολιτική μας στάση και μας αντιμετωπίζουν’’.

Ο Κος ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΑΝΙΤΑΚΗΣ ( καθηγητής του ΑΠΘ)

Για να ξαναδηλώσει (όπως έκανε στην παραπάνω ημερίδα του ΕΙΕ), ότι

‘’ Συνεχίζουμε να οδηγούμαστε σε διπλωματική ήττα και ταπείνωση. Καταντήσαμε να εκλιπαρούμε την ΕΕ και το ΝΑΤΟ για την ποθητή λύση’’.

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ εν αποστρατεία, ΝΙΚΟΣ ΓΡΥΛΛΑΚΗΣ (Σύμβουλος του Πρωθυπουργού Κ.Μητσοτάκη το 1990-1993)

Για να ξαναδηλώσει (όπως έκανε στις 8-12-2005, σε διάλεξη που έδωσε σε 200 φοιτητές του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου των Σκοπίων, στην Σιθωνία της Χαλκιδικής), ότι

‘’ Η καλύτερη λύση είναι το όνομα ΣΛΑΥΟΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, με προοπτική τη δημιουργία συνομοσπονδίας Ελλάδος-Σκοπίων. Το δικαιούται με το σπαθί της το όνομα αυτό η χώρα σας. Να μπουν στο ράφι οι ΄΄Ελληνοφάγοι΄΄ και οι ΄΄Σκοπιανοφάγοι΄΄ και οι 2 λαοί να βρούν λύση χωρίς μεσάζοντες και διαιτητές''.

ΑΝ ΤΑ ΣΥΝΟΨΙΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΙ ΕΧΟΥΜΕ;

Μέσα σε 1-2 μέρες, σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Χαλκιδική, έγιναν παράλληλες και μη συναντούμενες πουθενά (δυστυχώς), συνάξεις, ημερίδες, διοργανώσεις κ.λ.π, για τον ίδιο σκοπό και θέμα. Αυτό του μέλλοντος του κράτους των Σκοπίων, του ονόματός του και τον ρόλο της Ελλάδος, υποβοηθητικό ή ανασταλτικό, της εισόδου του στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ.

ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Ο καθένας μιλά ανεξάρτητα χωρίς να υπάρχει ένας συντονισμός. Απόψεις σωστές ή όχι εφαρμόσιμες ή μη, αλλά κανένας συντονισμός.

ΝΑ ΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ Η ‘’συνδιάσκεψη’’

ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ !!

Μου φάνηκε πως ήταν …… χωρίς το …συν !!